Save the date
tentoonstelling
Nadia Naveau

De beeldhouwster Nadia Naveau experimenteert in haar oeuvre met vormen, materialen en kleurgebruik. Voor haar sculpturen put ze inspiratie uit verschillende contexten en kneedt die samen tot een vreemde, eigenzinnige iconografie. Ze creëert zowel levensgrote als zeer kleine sculpturen en boetseert die doorgaans uit klei. Vervolgens realiseert ze een beeld in de meest uiteenlopende materialen: gips, keramiek, polyester, beton, of plasticine.
In haar oeuvre verenigt Nadia Naveau naadloos vormen en iconografie van de oudheid met die van onze hedendaagse maatschappij, waarbij ze de grenzen aftast tussen het figuratieve en het abstracte, het barokke en het gestileerde, het hedendaagse en het klassieke.

Ondertussen is het ook ‘De Nacht van de musea en de galerijen’ waarbij een aantal Oostendse galerijen en musea hun deuren open zetten. Volg het verlicht parcours en laat je meevoeren: klik hier voor meer informatie.

“I spy with my little eye…” toont op verschillende manieren het tijdsverloop in ons kijken naar beelden. De figuur die op de grond ligt en de blik stuurt bij het binnenkomen, lijkt zich in stukken te tonen. Hij laat zich door het perspectief en de stappen van de kijker uitrekken en weer samenbrengen tot wat lijkt op een leesbaar geheel. Nadia Naveau’s beelden veranderen en verbuigen zich in de wandeling van de kijker. In haar sculpturale collages, overwoekeren losse elementen elkaar tot ze plots zonder duidelijk aanwijsbare reden in elkaar passen. Als Nadia over haar werk spreekt imiteert ze met haar handen de vormen die ze aanwijst, en volgt de ene na de andere anecdote over toevallige ontmoetingen van objecten, stukken en brokken. Ze kijkt minutieus naar kleur, textuur en compositie en boetseert daarmee onze kijkervaring. Dat plastisch Fingerspitzengefühl en haar “spy-eye” mengen zich met onderdelen die herkenbare referenties dragen, tot haar vrije opstellingen en dense figuren op zichzelf recht blijven staan. Het creatieproces lijkt zich op die manier verder door te trekken in de kijker die gepuzzeld en verrast kijkt naar technische vaardigheid die zijn handen leent aan sterke intuïtie.

Aangestoken door de fresco’s van Goya, bewegen schetsmatige toetsen vrij rond in sterke composities. Als om alle papillen van perceptie aan te scherpen, tarten haar vormen onze verwachting van schaal en perspectief. Kleine gevonden tekeningen worden opgeblazen en drie dimensionaal gemaakt in een ontregeling van ruimtelijkheid en representatie. Hetzelfde gebeurt in de spiegelende vlakken, de bas-reliëfs en in de sculptuur die draait om zijn as. Het lijkt wel of Oskar Schlemmer zachtjes verder ademt in Naveau’s gestileerde, deels geometrisch geworden figuren en in het spel van theatrale dimensie. Hoewel de sokkel vaak decor is voor de sculptuur, verheft Nadia hem van drager tot onderdeel van het werk. Kleine arena’s voor kleurtoetsen brengen spel en afgemeten precisie samen, en maken alweer op een andere manier de constructie van een beeld tastbaar.

Céline Mathieu