Peter De Meyer stelt zich op als een aandachtig waarnemer van zijn omgeving en onderzoekt het complexe proces van observatie en perceptie door middel van verschuivingen in context en betekenis. Een groot deel van zijn werken vertrekt van de gedachte dat objecten, ideeën en situaties zowel in het individuele als in het collectieve geheugen aan associaties verankerd liggen. Door middel van subtiele ingrepen en creaties doorbreekt hij bepaalde verwachtingspatronen en creëert hij de voorwaarden om het onzichtbare zichtbaar te maken.
Het werk neigt naar het conceptuele maar behoudt steeds een narratieve structuur. Dit is onder meer het geval wanneer hij reflecteert over de codes en systemen in de kunstwereld en zijn positie als kunstenaar. Zo stelt hij het speculatieve karakter van de kunstmarkt en de kunstkritiek in vraag zonder zijn opdrachtgevers, zichzelf of zijn publiek te schuwen.