Wat opvalt in het werk van Johan Gelper, is zijn speelse manier om te traceren. Hij volgt, ontdekt, tekent, benadrukt die beweging die de immateriële wereld lijkt te verbinden met de werkelijkheid van tastbare dingen. De geestelijke wereld van ideeën en gedachten die elkaar aantrekken en afstoten, raken en loslaten, openen en sluiten, krijgt in Gelpers werk verrassende vormen.
Deze vormen ontstaan door de omgeving af te tasten, te bekijken en aan te voelen. Verhoudingen kleuren het spel van toestaan en vermijden. Gevonden objecten worden met elkaar gecombineerd in een nieuwe situatie. Verbindingen worden met een uitzuiverende nauwkeurigheid toegevoegd. Op geen enkel moment zal de kunstenaar daarbij het toevallige karakter van speelse elementen miskennen. Integendeel zijn humoristische kijk op de inbreng van het menselijk pogen om de wereld te vatten, een onvermoeibaar graven in materialen en technieken, geven het werk een blije uitstraling. Bewonderenswaardig is Johan Gelpers esthetisch gevoel om de zuiverheid der dingen in beeld te brengen.
In Gelpers vormgeving worden sporen van ons denken in de ruimte belichaamd. De ruimte zoals Gelper laat zien, geeft richting aan ons denken en handelen: voor staat in verbinding met achter, boven plaatst zich tegenover onder, diepte en oppervlakte vullen elkaar aan, snelheid toont de relativiteit van het stilstaan, enz.
De schoonheid van zijn werken spreekt uit de dynamische – geen statische dus, maar levendige balans in het samenspel tussen wat de mens maakt en veroorzaakt en wat hem vormt of sturing geeft.
Lief Brijs, 2016
photo by: Saskia Vanderstichele naar aanleiding van het mei-juni-nummer van OKV (Openbaar Kunstbezit in Vlaanderen)